Eerste ervaringen
20 februari 2010 - Endasilasie, Ethiopië
Daar zijn we weer. Dit keer vanuit Shire, in het noorden van Ethiopie. Dinsdagavond hebben we met onze gids en een Engelse meid die in Addis woont gegeten in een restaurant waar Wester eten wordt geserveerd. Het was leuk om met deze mensen mee te gaan, we gingen met de minibus (private buslijn). We hebben veel van het leven in de stad met hen besproken.
Woensdag gingen we met dezelfde gids en een taxichauffeur de stad verkennen. We zijn naar de Mercato geweest. Dit is echt een bizarre ervaring en eigenlijk niet onder woorden te brengen. Het is een zeer grote open markt, of eigenlijk is het een doolhof van nauwe straatjes waar overall marktkooplui zitten. Het is wonderwel zeer gestructureerd in de zin van producten. We hebben de groente en specerijen markt bezocht en de plek waar de geimporteerde goederen en ‘groothandelaren’ zitten. Het geheel doet middeleeuws aan met alleen het verschil dat je hier en daar een auto ziet. Uiteraard waren wij een grote bezienswaardigheid en hebben we zeer veel handen geschud. Overigens was er bijna niemand opdringerig en geen gebedel. De mensen zijn erg vriendelijk maar willen soms niet op de foto (of willen er dan wel geld voor hebben).
Lunchen deden we met pizza en pasta in de Italiaanse wijk en daarna zijn we de berg Entoto op gegaan voor een zicht op de stad. We gingen met de taxi, tot deze niet meer verder kon en de motor begon te roken. We gingen per voet verder en werden omgeven door vrouwen die met immense bossen hout (2.5 meter breed) op hun rug vanuit het bos naar beneden lopen om het te gaan verkopen (terwijl de mannen toekijken of een ezel hebben). We bezochten een kerk en een oud paleis (luze hooiberg/boerderij) en gingen daarna weer naar beneden omdat het begon te regenen. Binnen no time stortte het en liepen de wegen in Addis overall vol (net als onze taxi die nogal wat gaten in de vloer bleek te hebben). We gingen vanwege de regen naar het Etnografisch museum, op de campus van de universiteit (immense 60.000 studenten). We heben daar veel geleerd van de verschillende culturen in het land. De dag hebben we afgesloten met een Beer Tower die we gezellig met de gids en de taxidriver (cola) soldaat hebben gemaakt.
De vlucht naar Shire op Donderdag ging in een Fokker 50: een ervaring op zich. We maakten een tussenstop in Mekele waar ze nog een asfalt landingsbaan hebben. Hierna nog een korte vlucht naar Shire (indaselassie). De landingsbaan is een verharde modderbaan. Er zijn geen hekken, maar overal staan soldaten om de menigte taxis (driewielers) op afstand te houden. We ontmoeten nog even kort de Nederlanders die ook op Grace Village hebben gewerkt en die met hetzelfde vliegtuig weer teruggaan. Vervolgens gaan we met de Jeep naar grace village (paar minuutjes rijden).
In de middag laat Bas (de vader van Karin) ons het project zien. We vallen met de neus in de boter want sinds een week is er geen elektriciteit (omdat een trafo is doorgebrand, dit gaat dus ook nog wel even duren). Bovendien is het water schaars, deze tijd hoort er zo nu en dan een bui regen te vallen, maar dit is niet gebeurd en komt wss ook niet meer. Water is echt een groot probleem op het project. Er is een immens bassin waar nu nog een klein beetje water in staat (dit is regenwater uit het vorige seizoen). Het bassin is trouwens niet lek meer en goed gerepareerd. Daarnaast is er een well: op een bepaalde plaats komt water uit de grond, wat ook nog drinkbaar is na filteren. Niemand weet waar het water vandaan komt maar iedereen is er dankbaar voor. Momenteel wordt een extra bak gebouwd waarin dit water opgeslagen kan worden als er een overschot is (ook in regentijd). Tenslotte is een persoon bezig om een waterput uit te bikken (met twee beiteltjes). Hij is nu 8 meter diep en moet nog ongeveer 2 meter.
Wij slapen voorlopig in het gastenverblijf, een mooi huis waar we een goed bed hebben en een badkamer. Toen we aankwamen hoorden we ook meteen dat we door de VN zijn aangenomen om op het vluchtelingenkamp My Ayni te gaan werken. Inmiddels hebben we een gesprek gehad met een van Karins medewerkers die speciaal is aangenomen voor het kindbeschermingsproject in het kamp. Er zijn daar ongeveer 525 kinderen zonder familie en voor hen is een heel programma op gang gezet. Waarschijnlijk gaat Diane iets doen met training voor de groepsleiders en onderwijzeressen en zal Frits met de oudere jongens (17+) iets opzetten waarmee het voor hen mogelijk wordt om inkomsten te gaan genereren. Het is voor ons ook nog niet helemaal duidelijk omdat we ons nog niet kunnen voorstelen hoe het daar zal zijn. Volgende week gaan we eerst met Karin een keer kijken om ons te orienteren en in de weken erna gaan we dan iedere Dinsdagochtend met Bethel (de medewerkster van Karin) mee en blijven we daar tot Donderdagavond.
Langzaam dringt het tot ons door dat we in Ethiopie zijn. Het straatbeeld, wat eigenlijk te bizar voor woorden is, zijn we inmiddels al weer aan gewend. Op het project kunnen we nog even genieten van Hollands eten omdat de moeder van Karin er nog is en zij voor ons kookt. We hebben het locale voedsel al wel geproefd en vonden het lekker. Dit is injerra, een soort grote zure pannenkoek waarmee je een beetje hete saus vastpakt en in je mond steekt (wel met je rechterhand, want de linker gebruikt de Ethiopier om zijn achterste mee af te vegen:) ). We zijn minder goed bereikbaar dan we verwacht hadden. Onze nederlandse telefoons werken niet. We hebben een Ethiopische sim waarop je kunt smsen (met nummer 00251910806571)
We zijn erg blij en dankbaar dat we aangekomen zijn en beginnen te genieten van het leven hier. Addis was een goede overstap: het was daar ongeveer 20 graden en hier is het rond de 30. Binnenkort meer over het project en wellicht het vluchtelingenkamp. We zullen dan ook proberen wat fotos te plaatsen. Heel erg bedankt voor de reacties op de vorige blog, andere mailtjes en smsjes! Graag tot snel!
Fijn dat jullie goed zijn aangekomen.Het zal wel een hele omschakeling zijn..Geniet van de mooie dingen, maar pas ook goed op jezelf!!
Succes met alles!
Liefs E,G en n knuffel van M voor jullie en al die lieve kindjes daar..
Groetjes Bert, Elise en de meiden.
Geweldig zeg wat jullie doen. Heel leuk zijn jullie ervaringen tot nog toe! Vooral die man met twee beitels,, ongelofelijk. Het nummer hebben we opgeslagen hoor :-) Succes verders.
Groeten Wilco
Nog maar een klein weekje weg en nu al zoveel gezien en meegemaakt.... Heel veel succes en plezier bij wat jullie gaan doen. 525 kinderen zonder familie...daarvoor zal alles wat jullie kunnen betekenen van ongelooflijk grote waarde zijn!
Liefs Robert en Sonja
Het is geweldig wat jullie doen hoor.
De eerste week al veel ervaring opgedaan en daarom wensen we
je veel plezier en succes in het werk.
De site wordt door ons goed gevolgd.
groetjes Trieye en Betsy
Wat heerlijk weer wat van jullie te horen.
Jullie beschrijven het mooi, het is net of we er bij zijn.
We hebben van de week nog een keer geprobeerd te bellen.
Maar dat lukte dus mooi niet.
We zijn erg benieuwd naar jullie verdere belevenissen.
Verder alles goed hier.
Hier in Nederland zitten we inmiddels zonder kabinet.
groetjes paps mams en Rico
fijn om te lezen dat alles goed mag gaan,
zijn benieuwd hoe het zal zijn in het kamp.
telefonisch contact is nog niet gelukt,
heb wel een sms je gestuurd maar weet niet of dit is aangekomen
moet je dan ook het 0900 ervoor doen?.
we zijn in amsterdam geweest, zijn ook nog even in de warmoesstr. geweest .
succes met jullie missie
liefs pa ma peter en oma huibers
Wat hebben jullie al veel meegemaakt in zo'n korte tijd zeg...heel bijzonder om te lezen allemaal. Echt ontzettend knap dat jullie dit allemaal doen! heel veel succes met alles...en pas op elkaar! Liefs maarten&anieke
Leuk om te horen dat het jullie wel bevalt. Diane nog bedankt voor je lieve kaart, het kostte me wel een paar traantjes!!
Dikke kus van Sjaan.
XXX
Leuk om jullie eerste verhalen te lezen. Zo te lezen zal het nog bijzonderder gaan worden. Tof dat jullie dit doen!
Groeten uit een regenachtig landje,
Margreet
Geweldig om te horen hoe het bij jullie is. Jullie hebben er ook zolang naar uitgekeken! Vooral Diane!
Ik was tijdens jullie afscheid in Duitsland, was eerder wel langs geweest om even gedag te zeggen, maar er was niemand aanwezig! Dus daarom op deze manier nog even veel succes en have fun daar.
Groetjes Alette
Hier in Nederland missen jullie verder volgens mij niet veel hoor.. Het regenseizoen (wat hier het hele jaar door duurt) heeft weer een herstart gevonden na de sneeuw en het ijs. De regering hier is niet zo corrupt als daar maar wel net zo waardeloos. Geen nieuws dus.
Blijf vooral doorschrijven met jullie mooie en gave ervaringen! Dit zijn de verhalen waarom wij ook straks weer 'terug' willen. O ja, en wat dat betreft wel een persoonlijk nieuwtje want Freek heeft nu officieel een baan als tropen-arts in opleiding!
Het allerbeste maar weer. Veel plezier, alle goeds en zegen op jullie 'missie'! We hopen weer snel wat te horen!
Liefs uit Gouda van Anna & Freek
Dat zijn al mooie en bijzondere eerste ervaringen. Ik blijf jullie volgen.
Veel plezier en geluk!
Stephan
Tjonge wat hebben jullie al veel meegemaakt! fijn dat jullie daar veilig zijn aangekomen. Leuk dat jullie al zo veel ervaringen hebben beschreven. Wij zijn een weekje naar duitsland op vakantie geweest. vandaar dat we jullie verhalen even niet gevolgd hadden.
Geniet van alles en doe voorzichtig!!
Dikke knuffel ons en een extra kusje van Levi.
echt leuk om jullie verhalen te lezen en jullie zo te kunnen volgen! Jullie zullen wel met zeer mooie en rijke ervaringen terugkomen over een poos. Heel veel succes verder daar en doe voorzichtig. We blijven jullie verhalen lezen.
Liefs Bastiaan en Marlies
Bedankt voor jullie kaartje voor mijn verjaardag. Wel oppassen hoor met de olifanten. Maar gelukkig zijn ze lief. Ik heb een hele leuke verjaardag en ga woensdag weer naar school.
Doeg, dikke kus van Thirza
Wat leuk om jullie reis te volgen en wat zal dit alles een indruk op jullie maken zeg. Respect voor jullie!! hopelijk gaan jullie nog heel veel unieke momenten mee maken en die zullen we zeker blijven volgen vanuit dit kouwe kikkerlandje.
groeten en succes Gerrit-Jan en Diana
De Nederlanders zijn weer naar huis dus nu zijn jullie echt met zijn tweetjes..... Dat betekent dus geen Hollandse pot meer maar gewoon indjerra's eten (met zand). We denken veel aan jullie en als ik de verhalen lees, hoor en ruik ik Grace Village. Doe iedereen de groeten en speciale knuffels voor Jonas, Joseph en voor Awash.. Doe Karin en Ruth de groeten en we lezen graag weer verder hoe alles met jullie gaat, succes met de UNHCR!
O, ja ons ski-avontuur.. Ten eerste hebben we jullie natuurlijk enorm gemist! Vooral Frits met zijn bonenspel. Nu heel wat potjes risk gedaan. We hebben heel veel sneeuw gehad, en L10 is er iets minder mobiel vandaan gekomen dan dat ze er naar toe ging. Kniebanden gescheurd....
Veel liefs Harrie, Leontine en de meiden
Ffftsjk uit Gouda.
Zo te zien hebben jullie het tot nu toe nog goed gehad en zijn jullie al een beetje gewend aan het land. Hopelijk gaat alles verder goed. Succes met werken in het vluchtelingenkamp.
Gr,
Bert