Alles went!

13 maart 2010 - Endasilasie, Ethiopië

Selam. How are you? I am fine, thank you.

Dit is zo’n beetje de weergave van de gesprekken die we hier dagelijks hebben met de meeste mensen. Het is ook zo ongeveer het enige Engels dat velen kunnen. Op straat worden we vaak nageroepen door You!You!, Forenji!Forenji! en af en toe zelfs met China!China! (Chinezen zien ze vaker, die zijn hier redelijk actief met ‘ontwikkelingshulp’ en business en in hun ogen ook blank). Gelukkig spreken veel van de kinderen op Grace Village beter Engels, zodat we met hen leuke gesprekken kunnen hebben.

Deze week zijn we voor de tweede keer in het vluchtelingenkamp geweest, van dinsdag tot donderdag. De naam van het kamp is Mai Aini, wat trouwens ‘water van het oog’ betekend. Woensdag stond als een drukke dag op de planning, maar dat viel redelijk in het water omdat alle kinderen hun rantsoen voedsel voor 1 maand op konden halen. Dit is natuurlijk een hele organisatie voor 550 kinderen....en vooral betekent het zo’n vier uur in de zon wachten tot alle kinderen met hun rantsoenpasje langs de medewerkers van WFP (World Food Program) zijn gelopen. Best bizar om daar de zakken suiker te zien liggen waarop staat: ‘USAID, From the American People’. Eind van de middag konden we nog wel wat doen, Diane bezocht nog wat kinderen en Frits leerde een aantal medewerkers (ook vluchtelingen) het figuurzagen. Donderdag hebben we gelukkig wel weer wat meer kunnen doen. Diane had vanaf Grace Village allerlei spulletjes meegenomen voor de gehandicapte kinderen, zoals kleren en softballetjes waarmee ze oefeningen kunnen gaan doen. Frits kon weer helpen bij de 17-jarigen met het bouwen van de modderhuisjes, en gelukkig wilden ze naar een felle discussie met Bethel (het hoofd van het kinderbeschermingsprogramma) nu wel de raad opvolgen om de fundering te verhogen (fundering is van losse gestapelde stenen, dat spoelt tenminste niet weg in het regenseizoen).

Als we in het kamp zijn overnachten we in het guesthouse van UNHCR in het nabijgelegen dorpje. We ontbijten in een restaurantje in dit dorp. Vorige week bestelde Bethel koffie. Nu denk je waarschijnlijk: so what? Nou...dat kost je dus een uur. Eerst wordt er vlak voor je op de grond een bak met gloeiende kolen neergezet waarop men de koffiebonen gaat roosteren. Nadat door ons gekeurd is dat ze zwart genoeg zijn, worden ze gemalen en vervolgens met heet water gemengd. Dit mengsel moet vervolgens nog even koken in een stenen kruikje op hetzelfde vuur. Hierna krijg je een klein kopje koffie met veel suiker, en hierna wordt nog twee keer bijgeschonken. Als je echter vergeet te zeggen Teum Bun (zoiets als lekkere koffie), blijft de serveerster doorgaan met het maken van nieuwe koffie! De koffie is overigens wel heel erg lekker, zelfs Diane vindt dat! Ethiopie is een koffie land, het schijnt hier oorspronkelijk vandaan te komen. In ieder geval hebben de Italianen het hier afgekeken. Lunchen doen we vaak in een restaurantje in het kamp. Het enige wat op het menu staat is brood met ei. Het restaurant is ook een modderhut, maar wel heel leuk en gezellig gemaakt. De wanden zijn namelijk helemaal beschilderd, op die manier is het net of je op een echte sofa zit (dit zijn ook bankjes gemaakt van modder). Het eten (en leven) is hier trouwens erg goedkoop. Per persoon kost een maaltijd met drinken ongeveer 1 euro.  

In Grace Village hebben we het nog steeds goed naar ons zin. Het voelt echt als thuiskomen wanneer we weer terug zijn van het kamp. Elke keer worden we weer warm ontvangen door veel van de kinderen, moeders en medewerkers. In Grace Village is het water inmiddels echt op en wassen we ons met een emmertje water. Maar alles went....ook hangen boven het toilet, je toiletpapier in een vuilnisbakje gooien en doorspoelen met een kannetje...Maar ook zonder electriciteit, een slang(etje) in de woonkamer, hobbelige wegen, slapen in een stoffige muskietennet, wakker worden in de geur van de verbrandingsoven, eten met je handen enz.

De komende week gaan we waarschijnlijk niet naar het kamp, maar hebben een uitje gepland! Jullie horen hopelijk weer snel van ons! Super bedankt weer voor alle reacties, dit doet ons goed! Groetjes!

 

14 Reacties

  1. Bas en Plonie:
    13 maart 2010
    Hallo Frits en diane,

    Jullie zijn al helemaal ingeburgerd,Als je weer thuis mag komen zul je de welvaart waar wij in leven vast met andere ogen bekijken,en misschien zul je dan af en toe terug verlangen naar dat eenvoudige leven.
    Ook geduld zullen jullie geleerd hebben mag je zomaar voor niets leren. Bij de Here hangen geen prijskaartjes aan .
    al die cursussen geweldig he
    Weet dat we voor jullie elke dag bidden,doe ook Bethel de groeten van ons.

    Liefs van Bas en Plonie
  2. Daniel en Herma:
    13 maart 2010
    Ha Frits en Diane,

    vandaag even bijgelezen op jullie weblog. Warm en stoffig, modderhuisje en eigenwijze mensen. Cool dat jullie zo snel aanpassen aan de eenvoud van de voorzieningen daar. Heel veel succes, en Gods zegen toegewenst bij alles wat jullie doen!

    Groet,
    Daniel en Herma
  3. pa en ma ,peter:
    14 maart 2010
    Lieve Frits en Diane, wat fijn om te lezen dat jullie al aardig gewend zijn in Grace Village en dat ze jullie weer hartelijk ontvangen als jullie terug komen. wat een ontroerende maar ook leuke ervaringen doen jullie steeds weer op. We bidden voor jullie en jullie goede werken daar . Veel plezier tijdens jullie uitje volgende week. succes verder en de groeten van het thuisfront.
  4. thea van de pol:
    14 maart 2010
    Lieve Frits en Diane,

    We vinden het leuk dat we iets over jullie reis kunnen lezen. Vinden jullie het daar heel leuk? Mooi dat Diane het meisjes werk doet en Frits voor de jongens zorgt. Heel goed dat jullie huizen bouwen voor de mensen in het kamp!

    Wij hadden gisteren een gym uitvoering. Het was heel leuk met de uitvoering van Jian. Jian deed Move like Michael Jackson. Hij moest wel zijn zwarte hoed en zwarte bril vasthouden. Het zag er leuk uit. Mynthe was prinsesje. Haar groepje deed de koprol, radslag en koprol zonder handen. Blijven jullie ook op de hoogte!
  5. Albert, Eva, Iris en Steijn:
    15 maart 2010
    Lieve Frits en Diane,

    We vinden het erg leuk om jullie zo te volgen, zo ver en toch zo dicht bij.
    Nieuwe berichten print ik uit en lees ze 's avonds voor aan de kinderen met een atlas erbij.
    Zet hem op, we blijven jullie volgen.
  6. Bas en Ellen:
    16 maart 2010
    Hallo allebei,
    Het heeft een tijdje geduurd voor we "online" waren maar vanaf nu kunnen ook wij jullie volgen. Jullie verslagen terug gelezen vaaf het eerste moment tot dit laatste reisverslag. Het is geweldig om te zien hoe snel jullie je hebben aangepast en nu praten over wcpapier in een vuilnisbakje naast het toilet, eten met je handen alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, En dat is het voor jullie en de mensen daar ook. Heel veel succes en zegen toegewenst. Dat jullie daar nog maar heel veel mooie en goede dingen mogen doen. Als er hier nieuws is, dan horen jullie dat ook.
    Liefs Bas, Ellen en Barnabas
  7. Ellis van zetten:
    16 maart 2010
    hoi frits en diana,
    wat een ander leven hebben jullie nu! ik vind het heel byzonder om te lezen.
    jullie zullen wel erg moeten wennen aan het luxe leven hier.het lijkt mee een mooie ervaring om mee te maken.
    heel veel mooie dingen wensen we juliie toe,geniet ervan!
    groetjes ellis van zetten
  8. Janny:
    18 maart 2010
    Hoi jullie tweetjes,
    Fijn te horen dat het goed gaat met jullie. Ik overweeg om ook maar even koffie te komen drinken. Ik begin maar vast te sparen 1 euro per week. Zou dat lukken voor jullie weer naar hier komen.
    Wie weet.
    Kus van Tante Janny en Ome Evert
  9. Carla:
    19 maart 2010
    Hee,

    Jeetje, jullie maken echt wat mee! Superleuk! Geniet maar van een maaltijd en drinken voor 1 euro, want in het 'Veerhuis' gaat dat niet lukken hoor:p. In jullie huis is alles goed:)! De zak met spullen uit Afrika heb ik al gekregen deze week. De mooie foto's laten goed zien waar jullie leven. Ik hoop dat er ook nog foto's op komen waar jullie op staan! Gert had het berichtje enige tijd geleden van Frits niet gekregen trouwens, maar dat dachten jullie al:p. Succes met het adviseren van de begeleiders en het helpen met klussen!


    Groetjes, Carla
  10. petra,maud en joris:
    21 maart 2010
    Hallo lieve zus en zwager!!

    Eindelijk dan een bericht van je grote zus! We hebben lange tijd geen vast internet gehad dus vandaar zo lang niets van ons gehoord!
    Wat een mooie verhalen van jullie avontuur, tis echt bijzonder wat jullie daar doen voor die bijzondere mensen en kinderen daar! Ik ben echt trots op jullie!

    Even een kleine update van ons; hier gaat alles goed. De situatie begint nu een beetje te wennen maar alles moet qua emoties nog wel een plekje krijgen....maar het blijkt wel, het is een goede stap geweest.
    Maud heeft vorige week een optreden gegeven op school, ze deed een stukje uit de musical nijntje! Echt geweldig deed ze het, zo heerlijk onbevangen!!
    Joris word ook erg wijs, hij heeft nog de meeste moeite met de situatie en moet hier erg aan wennen....tis zo'n gevoelig mannetje! Een grote mond maar echt een klein hartje....

    We hebben nog een nieuwtje! We hebben een huisje gekocht!! Eindelijk een plekje waar we kunnen blijven. Tis een oud jaren 30 huisje met nog veel mooie oude details! We moeten nog wel veel klussen maar hier hebben we gelukkig alle tijd voor.

    Bijna de verjaardag van Maudje, alweer 6.....de tijd gaat echt veel te snel!

    Veel plezier met jullie uitstapje aankomende week en enjoy!!
    We/ik mis(sen) jullie heel erg maar het voelt alsof jullie wel dichtbij zijn....pas goed op elkaar! love you....

    Dikke kus peet,maud en joris! XXXXX
  11. corry verhoeks:
    21 maart 2010
    hallo frits en diane door de verhalen van je ouders en schoonouders was ik erg nieuwsgierig geworden naar wat jullie voor werk doen daar in t verre buitenland.ik weet zeker dat t heel veel voldoening enliefde voor jullie brengt.ik doe zelf ook vrijwilligerswerk dus ik weet hoe goed dat voelt en hoe rijk je daar van wordt.ik wens jullie alle goeds .groetjes corry vrouw van een menner van de batavieren.
  12. Gerrit & Gerlinda:
    21 maart 2010
    hee hallo!!

    Nou, uit jullie verhalen blijkt wel dat er van enige luxe geen sprake is... dat zou ieder mens moeten ervaren. Zou niet verkeerd zijn ;-). vooral voor mij, haha!
    Een slang in de huiskamer?! Getsie. Waren jullie niet bang? Jullie zijn wel bikkels hoor, dat jullie het allemaal al helemaal gewend zijn. Jullie zijn goed bezig daar, lees ik. Ga zo door en hou je taai!!
    We blijven aan jullie denken!! Ik blijf regelmatig even stilstaan bij jullie foto, dan vergeet ik niet hoe jullie er ook al weer uitzien..haha! We missen jullie en bidden voor jullie!!

    Héééééééél veel liefs en een knuffel van g en g
  13. Aafke:
    26 maart 2010
    He Frits en Diane!

    Wat leuk om jullie verhalen te lezen. Echt mooi! Ik zit nu op mijn werk, en ben zeker een half uur bezig geweest met alles lezen en bekijken! Door de manier van vertellen kan ik zelfs al een beetje voor me zien hoe het daar moet zijn. Natuurlijk helpen de foto's daar ook bij! Zowel van bijzonder mooie mensen als van de prachtige omgeving!

    Geniet van jullie tijd daar. Heel veel plezier én succes gewenst met alle werkzaamheden die jullie verrichten! :)

    Groetjes,
    Aafke
  14. Herman en Maaike:
    26 maart 2010
    Lieve Diane en Frits,

    Wat weer een verhaal, echt leuk om te lezen en zeker met de foto's erbij. Jullie komen toch nog wel terug hé, volgens mij zijn jullie al aardig ingeburgerd. Veel succes met het bouwen van de modderhuisjes en jullie andere werkzaamheden daar! Liefs Maaike